رمزگشایی از انواع کانکتور: تأثیر طراحی پچ کورد بر عملکرد شبکه
انتخاب کانکتور در یک پچ کورد فیبر نوری بیش از یک مسئله ساده سازگاری است؛ این انتخاب کاربرد کابل، تراکم و عملکرد نوری آن را دیکته می کند. تعهد ما ارائه پچ کوردهایی با کانکتورهای مهندسی شده با دقت است که با نیازهای دقیق محیط های مختلف شبکه مطابقت داشته باشد.
دو کانکتور رایج که ما استفاده می کنیم LC و SC هستند. LC (کانکتور Lucent) کانکتور با فاکتور فرم کوچک است که به دلیل طراحی صرفه جویی در فضا و مکانیزم قفل ایمن خود شناخته شده است. اندازه کوچک آن، آن را به استاندارد صنعت برای برنامه های کاربردی با تراکم بالا، مانند رک های سرور و سوئیچ های تیغه ای در مراکز داده تبدیل می کند، جایی که به حداکثر رساندن تعداد پورت ها حیاتی است. SC (کانکتور مشترک) به دلیل شکل مربع بادوام و مکانیزم قفل فشاری-کششی ساده خود شناخته شده است که به طور گسترده در FTTx (فیبر به X) و برنامه های مخابراتی به دلیل سهولت در جابجایی و ماهیت قوی آن استفاده می شود. فراتر از سبک کانکتور، ما هندسه و پولیش سطح انتهایی را به شدت کنترل می کنیم. پولیش UPC (Ultra Physical Contact) ما که با یک بوت کانکتور آبی قابل شناسایی است، برای اکثر شبکه های داده استاندارد است و عملکرد بالا و بازتاب کم را ارائه می دهد. برای برنامه های کاربردی با حساسیت بالا مانند CATV یا شبکه های نوری غیرفعال (PON)، کانکتورهای APC (Angled Physical Contact) با بوت سبز ما ضروری هستند، زیرا زاویه 8 درجه بازتاب برگشتی را به سطح پیشرو در صنعت به حداقل می رساند و کیفیت سیگنال را در سراسر شبکه حفظ می کند.